rain, thunder, lightning,
lonely, messy, windy, dark.
God, save me! save me!!

raindrops on my roofs,
teardrops in my eyes as well,
falling heavily.

burning me my fire,
as long as you can be bright,
let this candle melt.

S for ...

1. What is your name : Sweetpeony
2. A four Letter Word : Snow
3. A boy's Name : Sean
4. A girl's Name : Salina
5. An occupation : Squire
6. A color : Shimmer green
7. Something you'll wear : Sense's blouse
8. A food : Spaghetti
9. Something found in the bathroom : Sponge
10. A place : Somewhere I belong
11. A reason for being late : Season sales!!
12. Something you'd shout : So messy!!!!
13. A movie title : Sixth Sense
14. Something you drink : Sugar Cane
15. A musical group : Second hand senerade
16. An animal : Seagull
17. A street name : Sims Ave (Sg)
18. A type of car : Saturn amp electric
19. The title of a song : Somewhere over the rainbow
20. A verb : Smile!!!

ဆက္တက္ဂ္လုိက္ပါဦးမယ္... အဆင္ေျပရင္ ေရးေပးျကပါကုန္....
း)
Nyi Mg
Nway Nay Chi
Fallen
Phyo Maw

I'm a porcupine
that plucks its spines from its body
Cause it loves YOU so.

ဒဏ္

သိစိတ္က လူကိုထိန္းတယ္
မသိစိတ္က သိစိတ္ကိုထိန္းတယ္
မသိစိတ္က လြတ္ထြက္သြားတဲ့အခါ
မ်က္ရည္ေတြ လမ္းအျဖစ္ခင္းရတယ္

အနားမွာ လူေတြရွိတယ္
အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး
အနားမွာ စကားေတြေျပာတယ္
အနားမွာ ဘာမွမေျပာဘူး
အနားမွာ လႈပ္ရွားေနတယ္
အနားမွာ ျငိမ္သက္ေနတယ္
အနားမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္
အနားမွာ ေျခာက္ျခားေနတယ္
အနားမွာ ..................
...................
...................
...................

တိမ္စတခ်ိဳ ႔ ခပ္ေ၀းေ၀းလြင့္သြားျပီ
ခံစားခ်က္ေတြ သယ္ေဆာင္သြားျပီထင္ရဲ့
ခ်န္ခဲ့ျပီလား .......။
ဆြံ႔အ စြာ ..........။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခပ္နက္နက္ျပန္ငံုအျကည့္မွာ
အနီရဲရဲ ဒဏ္ရာတခ်ိဳ ႔
မက်က္ေသးဘူး
တုပ မထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ
ပံု ပ်က္ ပန္း ပ်က္ ............။

ျပိႆာ :(

၁) မုန္႔လင္မယား
၂) မုန္႔ဗိုင္းေတာင့္
၃)မုန္႔ဦးေႏွာက္
၄) မုန္႔လက္ေကာက္
၅) မုန္႔ဆန္း
၆) မုန္႔ျကာစိ
၇) မုန္႔ကၽြဲသဲ
၈) ဆီထမင္း
၉) ပဲေကာက္ညွင္းေပါင္း
၁၀) လမ္းသရဲမုန္႔
၁၁) ေရမုန္႔
၁၂) မလုိင္ထိုးမုန္႔
၁၃) လမုန္႔
၁၄) ငွက္ေပ်ာေျကာ္+ဘူးသီးေျကာ္+ပုစြန္ခြက္ေျကာ္+ဆလက္ရြက္
၁၅) မႏၱေလးပဲေျကာ္+ျကက္သြန္ေျကာ္+အိုးဘဲဥ+မုန္႔ဟင္းခါး
၁၆) ပုသိမ္ေရႊျမင္းပ်ံဟာလ၀ါ
၁၇) ၀က္သားေကာက္ညွင္းထုပ္
၁၈) ၀က္သားေပါင္း နဲ႔ ပဲအခ်ိဳရည္ (လသာ လမ္း၂၀ထိပ္)
၁၉) ဘဲေသြးသုပ္
၂၀) ဘဲအူသုပ္
၂၁) ငါးရံ့အူဟင္း
၂၂) ငါးဖယ္အစာသြပ္
၂၃) ပုစြန္ေခါင္းဟင္း
၂၄) ဆိတ္သားခါးပတ္
၂၅) မရမ္းသီးငါးပိေထာင္း
၂၆) ဇရစ္ရိုးေျကာ္ခ်က္
၂၇) ပုရစ္ေျကာ္
၂၈) ကေရကရာ
၂၉) ေရႊျကည္
၃၀) ဆႏြင္းမကင္း
၃၁) ဗာဒံေစ့ေလွာ္ (စေကာ့ေစ်း)
၃၂) သစ္ခ်သီးေလွာ္
၃၃) ေထာပတ္ဘိန္းမုန္႔ (ေရေက်ာ္)
၃၄) ဒိန္ခ်ဥ္ပူတင္း (ေရႊပုစြန္)
၃၅) နံျပားေထာပတ္သုပ္
၃၆) မလိုင္နံျပား+ႏြားနို႔ေႏြးေႏြး
၃၇) ဖီးျကမ္းငွက္ေပ်ာသီး
၃၈) နန္းျပားသုပ္
၃၉) မုန္႔ျကိုးလိမ္
၄၀) မုန္႔လံုးျကီးေျကာ္
၄၁) ေကာက္ညွင္းေရႊျကည္
၄၂) ငွက္ေပ်ာသီးေကာက္ညွင္းထုတ္
.............
.............
.............

ျသဂုတ္

ဒီလ........
အဖိုးတန္တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္
ထြက္သြားျပီး
တန္ဖိုးမရွိတဲ့ ငါ
၀င္လာတယ္။
ဘယ္သူခြင့္ျပဳလုိက္သလဲ။

ရေကာက္

ကၽြန္ေတာ္က သူမအတြက္ေတာ့
သတိရမွသာ ထုပ္ထုပ္ျကည့္တတ္တဲ့ ရႊံ ႔ရုပ္....။
ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ သူမက
ႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းထားရတဲ့ ေရႊရုပ္ ....။

ခုတေလာ

ခုတေလာတဲ့ အမ မေနာ္က တက္ဂ္ပါတယ္။ စိတ္ေတြမ်ား ေရွ႔ျဖစ္ကို ျကိုျကိုျမင္ေနသလားမသိ။ သူမ်ားတက္ဂ္ပို႔စ္ေတြ ဖတ္ဖတ္ျပီး ငါ့ကို တက္ဂ္ရင္ေတာ့ ငါ့ကိုတက္ဂ္ရင္ေတာ့လို႔ ေတြးေတြးေနတာ။ မ ေနာ္က တက္ဂ္ထားပါတယ္ဆိုေတာ့ တက္ဂ္ျပီဟဆုိျပီး ေျပးျကည့္ေတာ့ ခုတေလာတဲ့။ ဒီေတာ့လည္း ခုတေလာေပါ့ေလ...။ ဘေလာ့ကလည္းဘယ္လုိျဖစ္ေနတယ္မသိ။ စာေရးျပီးရင္ျပင္ဖို႔ အေပၚက Formatting Toolbar ကေပ်ာက္ေနတယ္။ color မရ bold မရ italic မရနဲ႔။ ဒီတုိင္းျကီး တင္လုိက္ရျပီ။

ခုတေလာ

ေတြးေနမိတာက

၁) လက္ရွိအခ်ိန္ ဒီေန႔ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေနဖို႔။
၂) လူေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္မျမင္ႏိုင္ျကပါလား။ ဒါဟာ မ်က္လံုးက အျပင္ဘက္ကိုလွည့္ျပီး မ်က္ႏွာမွာ ကပ္ေနလုိ႔မ်ား ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ျကည့္လို႔မရတာလား။ ဒါေျကာင့္သူမ်ားကိုပဲျမင္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို မျမင္တာထင္တယ္။ ငါဒီလုိမျဖစ္ေအာင္ သတိထားရမယ္။
၃) မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္က မ်က္လံုးေတြကို ငါနဲနဲျမင္ တတ္လာျပီ။
၄) ေအာ္ အျပင္မွာတင္မကဘူး game ထဲမွာေတာင္မွ ေငြရွာရတာမလြယ္ပါလား။ (farm town) တိုးတက္ခ်င္လြန္းလို႔ မတရားလုပ္ရင္ က်န္တာေတြမွာ လစ္ဟင္းကုန္မယ္။ (ဒါကလြဲရင္ က်န္တာ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး) ျဖည္းျဖည္းနဲ႔မွန္မွန္ပဲ ေကာင္းမယ္။ လက္ေတြ႔ဘ၀လဲ ဒီလုိပဲထင္တယ္။ flexible ျဖစ္ေအာင္ ေနႏုိင္မွ ျဖစ္မယ္။ (game ထဲကရလုိက္တာေလး)
၅)compete with yesterday-you, not others.

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက

ငါဟာ ဘာမွမဟုတ္ေသးပါဘူး။

က်န္းမာေရး

ေဒါင္ေဒါင္ျမည္တယ္လုိ႔ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာထင္တာပဲ။ အထဲမွာဘာျဖစ္ေနလဲေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ျကည့္လုိ႔မရဘူးေလ။

ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက

၁) ေက်ာင္းစာ။
၂) ဘေလာ့စာ။
၃) အင္တာနက္စာမ်က္နွာ။

ေရာက္ေနၿဖစ္တာက

၁) ေလာကေက်ာင္းထဲ။
၂) ရိုးရွင္းတဲ့ေတာင္ယာေလးထဲ။

ေရးၿဖစ္ေနတာက

ဘ၀ေက်ာင္းကစာေတြ။

နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက

၁) ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ကိုယ္ခ်ဥ္ေနျကတဲ့ ညည္းခ်င္းတခ်ိဳ႔ (ဒါဟာ တခါတေလ ေရွာင္ဖယ္လုိ႔မရဘူး)
၂) Taylor Swift ရဲ့ Love Story

ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက

သီခ်င္းေတြပဲ ရြတ္ေနမိတယ္။

ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက

အမ်ားျကီး။

စားၿဖစ္ေနတတ္တာက

၁) ပန္းသီး။
၂) ငွက္ေပ်ာသီး။
၃) ေပါင္မုန္႔။

သနားေနမိတာက

အိမ္က ေခြးေလး။ (အိမ္ထဲမွာပဲ တစ္ေကာင္ထဲ အထီးက်န္ျပီး ပ်င္းေနမယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္။)

လြမ္းေနမိတာက

အေ၀းက အိမ္။

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက

၁) ကုိယ့္အတြက္ အေရးမပါတဲ့ အရာေတြ။
၂) ေပါ့ပ်က္ပ်က္ စကားတခ်ိဳ႔။

ခါးသက္ေနမိတာက

၁) ခါးသက္တဲ့ အေျပာအဆိုေတြ။
၂) ခါးသက္တဲ့ အျပဳအမူေတြ။
၃) ခါးသက္တဲ့ လူေတြ။
နာ က်င္ ရ တယ္။

တမ္းတေနမိတာက

ေႏြးေထြးမႈ။

ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက

၁) ဘ၀ကို flexible ျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္နုိင္သူေတြ။
၂) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ျမင္နုိင္သူေတြ။

ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက

သိုးေရျခံဳေတြ။

ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ

ကိုယ့္ကို welcome မျဖစ္တဲ့ေနရာ။

ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ

လခရရင္ လွဴဦးမွ။

မုန္းတီးေနမိတာက

မုန္းတယ္ဆုိတာလဲ အဲဒါျကီးက ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ရွိေနေသးတယ္။ မုန္းလာျပီထင္ရင္ ေမ့ပစ္လုိက္တယ္။ စိတ္ထဲကပါထုတ္လိုက္ျပီ။ ဥေပကၡာပဲရွိတယ္။

ခ်စ္ေနတာက

အုန္းသီး။

စိတ္ပ်က္ေနမိတာက

ကိုယ့္ကိုယ္ကို။

စြဲလန္းေနမိတာက

၁) ခ်စ္ေနတာကို။
၂) ေတာင္ယာေလး။ ( အမေလးးးးး addicted ျဖစ္ေနျပီလားးးးး )

လိုအပ္ေနတာက

၁) လက္တစ္စံု။
၂) စကားတစ္ခြန္း။
၃) က်ိန္းေသေပါက္မယ့္ ထီလက္မွတ္တစ္ေစာင္။

ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု

ဆုေတာင္းတုိင္းသာ ျပည့္ရရင္ ယျတာယာေခ်တုိင္းတာ အဆင္ေျပရင္ ကမာၻျကီး ေတာ္ေတာ္ေနလုိ႔ေကာင္းျပီး သာယာေနမွာပဲ။
ဒါေပမယ့္လည္း
မရဲတရဲ တုိးတုိးေလးေတာ့ ေတာင္းေနမိတာ ရွိေသးတယ္။

ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ဝန္ခံခ်င္တာက

အထက္ပါစာမ်ား လီဆယ္ လုပ္ျကံထားျခင္း အလ်င္းမရွိ။
စာလံုးေပါင္းမွားလွ်င္ ျပင္ေပးရန္။

Tag ဆုိေတာ့လည္း Tag လုိက္ဦးမွ... း)
ကဲ လာေလေရာ့..
ေရးေစ...

ညီေမာင္
ျဖိဳးေမာ္
ေႏြးေနျခည္
သားျကီး

ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ခံထားရေသာ ဒဏ္ရာတခ်ိဳ႔

(၁)

လမင္းက မ်က္နွာမ်ားတယ္
ကိုယ့္ကို ရယ္ျပသလုိနဲ႔
သူ႔ကိုလည္း ရယ္ျပေနတယ္
တျခားတစ္ေယာက္ကိုလည္း
ရယ္ျပေနတယ္ .....။

(၂)

အရိုးေမွ်ာ္ေနတဲ့ ေခြးက
ကိုယ့္ထက္စာရင္ သာပါေသးတယ္
ကံေကာင္းရင္
အသားပါ ရႏိုင္ေသးတယ္ .....။

(၃)

မေမွ်ာ္လင့္ဘဲေရာက္လာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
လက္ျကားထဲက တစ္စက္စက္ယိုက်ေနတယ္
ကမာၻျကီးပူေႏြးလာမႈရဲ့ အက်ိဳးဆက္မ်ားလား
လက္ထဲ ထည့္ေပးခဲ့ျပီးမွကြယ္
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ ရွိေသးတဲ့အခ်ိန္ထိ
ဒီ - ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ့ နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းဟာ
ငါ - မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္မလဲ
ခုခ်ိန္မွာတာ့
အျကြင္းမဲ့ေမတၱာေတာ္ အျဖစ္
ငါ့ေခါင္းကိုသာ ရုိက္ေပးျကပါ
ပစၥဳပၸန္ကို ေမ့ သြား ဖို႔ အ တြက္ .....။

come, go, eat, sit, speak
do nothing unless you say
how bitchy she is.



sori teacher i noe haiku shdn't b like this but i've aldy done. u'll definately scold me if u've read it.

Nothing but just missing YOU

Nothing but just missing you....

Nothing but just missing you when I saw a family with two daughters came in to the train and thought that that father was like you who had two daughters.

Nothing but just missing you when I heard they were talking about coming back from somewhere and it reminded me of our nightouttings.

Nothing but just missing you when I saw the older daughter talked to her father with holding hands like I did.

Nothing but just missing you when I recognized that the older daughter really looked like her father.

Nothing but just missing you when all the way their movements took me back to you.

Nothing...,

but

just missing you

just missing you, DADDY.

ALONE

Physically...
Mentally...

Father's Day အလြဲ

14-Jun-09

တူ... တူ...

`ဟ လို´
`ပါပါး happy father's day..........´
`ဟ.... ဒီေန႔က father's day လား။ ငါေတာင္မမွတ္မိဘူး။ မင္းကမွတ္မိတယ္။´
`အင္း .. မွတ္မိတာေပါ့။ မွတ္ထားတာ။ အဲဒါေျကာင့္ဖုန္းဆက္တာ´
`ေအး ေအး မင္းဘာလုပ္ေနလဲ။ စားျပီးျပီလား။ အဆင္ေျပလား။´
`စားျပီးျပီ။ ေျပပါတယ္။ ပါပါးေကာ စားျပီးျပီလား။ အျပင္ထြက္ေတာ့မွာလား။´
`..............................´
`..............................´
`..............................´
`..............................´


တပတ္အျကာ......


21-Jun-09

တူ... တူ...
`ဟ လို´
`ပါပါး happy father's day..........´
`ေအး.. အျကီးမ... ဟ.... မင္း father's day က ေရာက္လာျပန္ျပီလား´
`ဟီးဟီး... ဟုတ္ဘူး.. ဟုိတပတ္ကမွားသြားလုိ႔.. father's day မွတ္လုိ႔... မွတ္တာမွားသြားတာ.. ဒီတပတ္မွအမွန္.. အဲဒါေျကာင့္ဖုန္းထပ္ဆက္တာ.. ဟီးဟီး...´
`ေအာ္... မင္းကလဲ...... မသိပါဘူး.. ငါက မင္း father's day က တစ္ႏွစ္မွာ ဘယ္ႏွစ္ျကိမ္ လုပ္ေနတာလဲလုိ႔´
`ဟား.... ဟား....´
`..............................´
`..............................´
`..............................´
`..............................´



သမီးေတြကို သားေတြလုိပဲ မင္း နဲ႔ ငါ နဲ႔သာ ေျပာဆုိဆက္ဆံတတ္ေသာ အေဖႏွင့္ father's day အမွတ္တရ။

စိတ္ပ်က္တယ္

` သူ ့ေက်းဇူးကို မွတ္ထားပါ၊ကိုယ့္ေက်းဇူးကိုေမ့ပစ္ပါ ´တဲ့။ ဒီစကားတယ္ျပီး ဘ၀မက်ခ်င္ဘူး။
လူတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ အခန္ ့မသင့္လုိ ့စကားမ်ားျကတဲ့အခါမ်ား သူ ့ေက်းဇူးေတြ ေျပာသြားလုိက္တာမ်ား တန္းစီလုိ ့။
ကိုယ့္မွာေတာ့ မွတ္ထားစရာလုိ ့မထင္တာေတြ ေမ့ပစ္လုိက္လို ့ေျပာစရာမရွိဘဲ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ ့။
ငါလည္းကူညီဖူးတာပဲ ဆိုတာကလြဲရင္ က်န္တာ ေခါင္းထဲက ထြက္မလာေတာ့။ ပါးစပ္ကလဲ ထြက္မလာေတာ့။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို
စိတ္
ပ်က္
တယ္....။

MOTHERS' DAY

love, cares, times, kindness
you sacrifice, i survive.
i love you, MOTHER!

媽... 母親節快樂.

ေတြ ့ဖူးခ်င္တဲ့သူ ၁၀ ေယာက္ တဲ့

မေနာ္က tag ထားတယ္တဲ့။ သြားျကည့္လုိက္ေတာ့ ေခါင္းစဥ္က ေတြ ့ဖူးခ်င္တဲ့သူ ၁၀ ေယာက္တဲ့။ ဒါနဲ ့ပဲ ဘယ္သူေတြကို ေတြ ့ဖူးခ်င္တာလဲ ဘာေျကာင့္လဲလုိ ့စဥ္းစားျကည့္လုိက္တယ္။ ကိုယ္က ေတြ ့ခ်င္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကုိေတြ ့ခ်င္ဦးမွ။ သူမ်ားေတာ့မသိ ကိုယ့္ကို မေတြ ့ခ်င္တဲ့သူကို ကုိယ္ကေတာ့ မေတြ ့ခ်င္ပါ။ ေတြ ့ဖူးခ်င္တဲ့သူေတြကို ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး ေရးလုိက္ပါတယ။္ ျကည့္ပါေလာ့ -

၁) ခုစာကေလးေျကာ္ ခုဆီထမင္း မဟုတ္ေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
ဘေလာင္း ဘလဲ အေျပာင္းအလဲ ျမန္တဲ့ သူမ်ိဳး စိတ္ကုန္လြန္းလုိ ့ပါ။

၂) မ်က္ႏွာဖုံးမစြပ္ထားေသာ သူမ်ိဳးနွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
မ်က္ႏွာမ်ားျပီး ေရွ ့တစ္မ်ိဳး ကြယ္ရာတစ္မ်ိဳးလုပ္တတ္ ေျပာတတ္ေသာ သူမ်ိဳးကို ဆက္ဆံရျခင္းဟာ အဆံုးစြန္ဆံုး ဆင္းရဲဒုကၡကို ေပးလုိ ့ပါ။

၃) မကန္းေသာသူမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကုိယ္ကို မျမင္ႏိုင္ဘဲ သူမ်ားကုိသာ ေျပာရန္သိေသာ အကန္းမ်ားကို ဆက္ဆံရန္ခက္လုိ ့ပါ။

၄) အားနည္းခ်က္ကို အသံုးမခ်တတ္ေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
သူတပါး၏ အားနည္းခ်က္ကို ေျပာင္ေလွာင္ ေျပာဆို ဆက္ဆံတတ္ေသာ သူမ်ားက အထင္ေသးစရာ ေကာင္းလုိ ့ပါ။

၅) စင္းလံုးေခ်ာေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
အျပင္ပန္းလွပသေလာက္ အတြင္းလႈိက္စားပုပ္ပြေနေသာ အသီးႏွင့္ တူေသာသူမ်ိဳးသည္ အပုပ္ေကာင္ ရုပ္ေဆာင္ ေ၀းေ၀းေရွာင္ ရမည့္သူ ျဖစ္လုိ ့ပါ။

၆) ဖို ့တစ္ဖို ့ထဲကိုသာ မျကည့္တတ္ေသာ သူမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
ငါ့ဖုိ ့၊ ငါ့အတြက္၊ ငါအဆင္ေျပမွ၊ ငါေကာင္းဖို ့၊ ငါ့အတြက္သာ စသျဖင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိ၊ သူမ်ားအတြက္နည္းနည္းမွမျကည့္ဘဲ ကိုယ့္ဖို ့ကိုယ္သာ ျကည့္တတ္သူမ်ားကုိ စိတ္အျပန္တစ္ရာမက ပ်က္လုိ ့ပါ။

၇) မရူးေသာ သူမ်ားႏွင့္ ေတြ ့ခ်င္ပါတယ္။
သာေပါင္းညာစား ဘူးသီးသီးမွ အရီးေတာ္ အလုိရွိမွ ေခၚတတ္ေသာ စိတ္မမွန္ ရူးႏွမ္းေသာ သူမ်ားႏွင့္ အေခၚအေျပာ မလုပ္လုိလို ့ပါ။

ဟမ္ ဟမ္... ၁၀ ေယာက္ေတာ့ မျပည့္ဘူး အမေရ။ ဒါနဲ ့ပဲ ေက်နပ္ေနာ္။ ပထမဆံုး စေရးတဲ့ တက္ဂ္ပို ့စ္ကို ဖ်စ္ညစ္ေရးထားတယ္။ း) သူမ်ားေတြနဲ ့ေတာ့ ေရးထားတာတူမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ေတြ ့ခ်င္တဲ့သူေတြကေတာ့ ဒီလုိလူမ်ိဳးေတြပါပဲ။ တကယ္...။ ေနာက္ေတြ ့ခ်င္တဲ့သူရွိမွ ထပ္ထည့္မယ္ေနာ္။ း)

သိတဲ့သူေတြကလဲ သိပ္မရွိဘူးဆိုေတာ့ ညီေမာင္ ကိုပဲဆက္တက္ဂ္မယ္ ေရးေလေရာ့။ ;)

မ.... ဘဲ နဲ ့ မ..... ပဲ

ဒါေလးကို မေရးေတာ့ဘူးလုိ ့စဥ္းစားမိေသးတယ္။ ခုေတာ့လည္းေရးျဖစ္သြားျပီ။ ဟုိတေလာက ကိုညီလင္းဆက္ဘေလာ့မွာ ျမန္မာစာ အမွားေတြနဲ ့ပတ္သတ္ျပီး ေရးထားတာ ဖတ္ရေတာ့ ငယ္ငယ္က ျမန္မာစာဆရာမ၁ေယာက္ (နံမယ္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ တီခ်ယ္ေရ ခြင့္လႊတ္ပါ) ေျပာတာကို သတိရသြားမိျပီး ေရးခ်င္သြားတယ္။ တခ်ိဳ ့ကမသိတာျဖစ္ႏိုင္တယ္ တခ်ိဳ ့လည္းသိျပီးသား ျဖစ္ေနမွာပါ။

ျမန္မာစာမွာေရးေနျကတဲ့ အျငင္းပံုစံျဖစ္တဲ့ မလုပ္ဘဲ၊ မစားဘဲ၊ မသြားဘဲ၊ မေရာက္ျဖစ္ဘဲ၊ စတာေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မလုပ္ပဲ၊ မစားပဲ၊ မသြားပဲ၊ မေရာက္ျဖစ္ပဲ၊ ဆိုျပီး မ...ပဲ ပံုစံနဲ ့သံုးျကတာေတြ ေတြ ့ရတယ္။ မ.....ပဲ လုိ ့သံုးရတာလား၊ မ....ဘဲလုိ ့သံုးရတာလား ငယ္ငယ္တုန္းက ခြဲလုိ ့မရခဲ့ဘူး။ ခဏ ခဏမွားတယ္။ ဘယ္လုိမွ မမွတ္မိဘူး။ အဲဒါနဲ ့ အဲဒီျမန္မာစာ ဆရာမက မမွတ္မိနုိင္တဲ့ တပည့္ေတြကို ` မွတ္ထား။ နင္တို ့က မ ေတြ မ ေတြေနာက္ကို ဘဲ ေတြလုိက္မွာပဲ။ မ ေနာက္ကို ဘဲ လုိက္တယ္။ မ ပါရင္ ဘဲ ပါမွာပဲ။ မ မပါရင္ ဘဲ မပါဘူး ´ တဲ့။ း) အဲဒါနဲ ့ပဲ ေနာက္ပို္င္းေတြမွာ စာေရးရင္ သတိထားျပီးေရးေရးလာတယ္။ ဒီေတာ့ အျငင္းပံုစံေတြကို မလုပ္ပဲ၊ မစားပဲ၊ မသြားပဲ၊ မေရာက္ျဖစ္ပဲ ဆုိတာေတြ အစား မလုပ္ဘဲ၊ မစားဘဲ၊ မသြားဘဲ၊ မေရာက္ျဖစ္ဘဲ လုိ ့ မ .... ဘဲ ပံုစံနဲ ့သံုးရမွာ မွတ္မိသြားတယ္။

ဒါကိုသိျပီးသားေတြလည္းရွိမွာပါ။ မသိေသးတဲ့သူေတြ အတြက္လည္း ဗဟုသုတေပါ့။ ဒီပို ့စ္ကိုဖတ္ျပီး သူကေကာ ဘယ္ေလာက္တတ္လို ့လဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာ္လုိ ့လဲ ဘယ္ေလာက္အမွားကင္းလုိ ့လဲ လုိ ့ ေမးေကာင္းေမးနုိင္ပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ ျမန္မာစာကို မေတာ္ပါဘူး။ ေကာင္းေကာင္းမသံုးတတ္ပါဘူး။ ျပဳျပင္ေနဆဲပါ။ ကိုယ္တုိင္ေရးတဲ့စာေတြမွာလည္း ေမ့သြားလုိ ့ ျပန္မဖ်က္ခ်င္ေတာ့လုိ ့စတာေတြေျကာင့္ အဲဒီ အမွားေတြရွိရင္ရွိေနမွာပါ။ ျပန္မျပင္ျဖစ္ေသးပါ။ ဒီပို ့စ္ေလးကလည္း အသိေလးတစ္ခုကို မွ်ေပးျကည့္ရံုပါ။

ခ်စ္ဖြယ့္လူသား

သျကၤန္ျပီးသြားျပီ... ႏွစ္သစ္ေရာက္လာျပီ... ခ်စ္ဖြယ့္လူသား လုပ္ျကစို ့။
ႏွစ္သစ္အတြက္ 100Plus ေပါ့။
၆တန္းတုန္းက သင္ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလး.. ခုထိမွတ္မိေနလုိ ့ တင္ထားလုိက္တယ္။
ကဗ်ာနံမည္ကေတာ့ ခ်စ္ဖြယ့္လူသား လုိ ့ထင္တယ္..။ ဟုတ္မွာပါ။

တစ္ေတာင္ေပၚတစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ျခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို ့
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏႈိးလုိ ့ရယ္
ျကိုးေလွ်ာက္ရျပန္။
ခါတေလ တကယ္ပန္းတာေျကာင့္
ေတာ္ပါျပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မယ္ျကံ
အမွန္ေတာ့ျဖစ္နိုင္မလား။
စ ခဲ့မိဟာေပ့ါ
တစ္ေန ့မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ ့
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖဦး။
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လုိ ့
မူတသြင္ အားအင္သစ္လုိက္ပ
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။

ေဘးမွာပံုေလးပါတယ္။ တစ္လံုးျပီးတစ္လံုးဆင့္ေနတဲ့ ေတာင္ေတြေပၚ လူတစ္ေယာက္တက္ေနတဲ့ပံု။ ေတာင္ေဘးမွာ ေရကန္ေလး။ ငွက္ကေလးေတြကလညး္ အနားမွာ သီခ်င္းဆိုျပီးပ်ံေနတဲ့ပံုေလး။

ေရႊရင္ကိုေအးေစေျကာင္း

ေရာက္လာျကသူမ်ား သျကၤန္ေရႊရင္ေအးေလး သံုးေဆာင္ျကပါ။ တႏွစ္ပတ္လံုး ပူပန္ကင္းေ၀း ေရႊရင္ေအး ေစေျကာင္း ရည္ရြယ္ ဆုေတာင္းပါသည္။

ပညာ ပညာ ပညာ

မိမိကုိယ္ကို ေတာ္ေတာ္မုန္းမိပါသည္။
ပညာမတတ္ေသာေျကာင့္ျဖစ္၏။
ပိပိရိရိဟန္ေဆာင္ေသာနည္းပညာကို ေသေသခ်ာခ်ာတတ္ေျမာက္ခ်င္ပါတယ္။
အနည္းဆံုးေတာ့ လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္သာ စကားလွလွေျပာတတ္ေသာပညာကို ရခ်င္ပါတယ္။
တပတ္ရိုက္ က်ားကြက္ေရႊ ့ တတ္ေသာ ပညာကိုလည္း သင္ျကားတတ္ေျမာက္ခ်င္ပါတယ္။
ပင္ကိုစိတ္ရင္းအတိုင္း မေနထိုင္တတ္ေစရန္ အေတြ ့အျကံုမ်ားက သင္ျကားေပးျခင္းလား။

ေလာကသည္ ကပြဲတစ္ခုႏွင့္တူသည္။
လူတို ့သည္ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားစြာတပ္လွ်က္ ကခုန္ေနျကသည္။
တေယာက္ႏွင့္ေတြ ့လွ်င္ တစ္မ်ိဳးေျပာင္းတပ္၏။
မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေသာ္ျငား မ်က္လံုးမ်ားကိုျမင္ေနရ၏။
ထိုသူတို ့ ည ည ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ပါရဲ့လား။
ကပြဲထဲတြင္ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲနိုင္ရန္ မ်က္ႏွာဖံုးလုိအပ္ေနသည္။
ကိုယ္မုန္းေသာမ်က္နွာဖံုးကို တပ္ရေတာ့မည္။
ထို ့အတြက္ ထို အတတ္ပညာမ်ားလုိအပ္ေလသည္။
သို ့ေသာ္....... ကိုယ္က ေအးခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္သူပါ။
ထို ့ေျကာင့္ သဟဇာတ မတဲ့စြာ ထိုင္ျကည့္ေနရေတာ့သည္။
ထုိအခါ လႈပ္ရွားေနသူမ်ား၏ တိုးတိုက္ျခင္းကို ရံဖန္ရံခါ ခံရေတာ့သည္။
၁ခါ...
၂ခါ...
၄ခါ...
၆ခါ...
၈ခါ...
စဥ္းစားရျပီ။
မ်က္ႏွာဖုံးတတ္နိုင္ရန္ ျကိုးစားရမည္လား။
ခႏီၱပါရမီကိုပဲ က်င့္ျကံရမည္လား။

မည္သို ့ဆိုေစ ထိုသူတုိ ့အလြန္ ့အလြန္ေတာ္ျကပါသည္။
ပိပိရိရိဟန္ေဆာင္ေသာနည္းပညာကို ေသေသခ်ာခ်ာတတ္ေျမာက္ထား၏။
လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္သာ စကားလွလွေျပာတတ္ေသာ ပညာကို တတ္ေျမာက္ထား၏။
တပတ္ရိုက္ က်ားကြက္ေရႊ ့ တတ္ေသာ ပညာကိုလည္း သင္ျကားတတ္ေျမာက္ထား၏။
ကစားနည္းတုိ ့အတြင္ အလွဆံုးျဖစ္ေသာ လူ လူခ်င္း စကားျဖင့္ကစားေသာနည္းကိုလည္း တတ္ေျမာက္ျကေလသည္။

The sky is clear now.
Birds are singing, trees are green.
Making me feel fresh!

Lake hid its diamonds,
revealed those by sparkling
when sunshine caught its.

အေအးလႈိင္းဒဏ္

ခ်မ္းတယ္.....။
ေအးစက္စက္နဲ ့......။
ေအးတာကို အံ့ျသစြာမုန္းတတ္ေနပါလား.... ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ျသျခင္းမ်ားစြာနဲ ့ ျကည့္ေနမိတယ္။ အရင္ကေတာ့ အဲဒီေအးတာကိုမွ ျကိုက္တတ္ခဲ့တာ... ပူေႏြးတာကို မျကိုက္ဘဲ ေအးတာကိုမွလုိခ်င္ခဲ့တာ... ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္အရသာေလးကိုမွ သေဘာက်ခဲ့တာ...။ ခုေတာ့ ဒါကိုမုန္းတတ္ေနခဲ့ျပီ.... ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနတာကို မုန္းေနျပီ... ခ်မ္းတဲ့ ခံစားမႈကိုမုန္းေနျပီ... ေႏြးေထြးတဲ့ေနရာကို ရွာေနမိျပီ... ပူေႏြးမႈကို ဆာေလာင္ေနျပီ... ပူေႏြးတဲ့ ေနရာထဲကို တုိး၀င္ခ်င္ေနျပီ...။ ေအးစက္စက္ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ကို တြန္းလွန္နုိင္ဖို ့ ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဖက္... မုန္းတီးစြာနဲ ့ ပဲျကည့္ေနရတယ္...။
ပူေႏြးတာကိုမျကိုက္ခဲ့ဘူး... ပူေႏြးတဲ့ အရသာကိုမသိခဲ့ဘူး.. တန္ဖိုးကိုနားမလည္ခဲ့ဘူး (နားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့တာလဲျဖစ္မွာ) ေအးစက္မႈကိုခံစားရတုိင္း... ပူေႏြးျခင္းကိုတိုးလုိ ့ တုိးလို ့ တပ္မက္ျပီးေနေနျပီ။
အေ၀းက ငါ့အိမ္ကေလးေရ.... ပူေႏြးတဲ့အရသာကို ငါျကိုက္ေနပါျပီ... ပူေႏြးတဲ့ တန္ဖိုးကို ငါသိေနပါျပီ...။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ကေလးသိေအာင္ ငါေျပာမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္...။ အိမ္ကေလးရဲ့ ပူေႏြးမႈကို အခု ျပန္ရနိုင္ေပမယ့္ ငါ ေရြးထားတဲ့ လမ္းအတြက္ ေနာက္ျပန္လွည့္ခဲ့မွာ မဟုတ္ေသးဘူးကြယ္...။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကိုေရာက္ဖို ့ ေအးစက္စက္ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုကို ငါ ျဖတ္ေက်ာ္ရဦးမယ္... တိုးတိုးတိုက္တုိက္ပဲ ျဖတ္ေက်ာ္သြားဦးမွာ...။
ငါ ဟာ
ေခါင္းမာေသာ စြန္ ့ခြာသူ အျဖစ္ပဲ အိမ္ကေလး သိထားပါေစေလ.....။

who made you angry?
crying loudly in red face,
breaking down tears rain

the longest word in english language

အဂၤလိပ္စာမွာ word လုိ ့ေခၚတဲ့ စာလုံးေတြမွာ အရွည္ဆံုးစာလုံးပါ။ သိျပီးသားေတြလည္း ရွိသလုိ မသိေသးတဲ့သူေတြဆိုလဲ သိသြားတာေပါ့။

Pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoconiosis တဲ့။
၄၅ letters ပါပါတယ္။ ဒါက medical term တစ္ခုပါ။ အဆုတ္တစ္ျခမ္းစကာေပါက္ျဖစ္တဲ့ေရာဂါပါ။
Pneu = အဆုတ္
mono = တစ္ျခမ္း
ultramicroscopic = အလြန္ေသးငယ္ေသာအေပါက္
silicovolcano = မီးေတာင္ျပာမ်ားမွ ဆီလီကြန္ေျကာင့္
coniosis = ျဖစ္ေသာေရာဂါ
အလြန္ေသးငယ္တဲ့ ဆီလီကြန္ပါတဲ့ ေလထုကို ရႈမိရာက ျဖစ္ပြားတယ္လုိ ့ ဆိုပါတယ္။ ေက်ာက္ထုလုပ္သားေတြ ေက်ာက္မႈန္ ့ရႈမိတာမ်ိဳး၊ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲစဥ္ ေလထုမွာ ပါလာတဲ့ ဖုန္ မႈန္ ့ေတြကို ရႈမိတာမ်ိဳး ေတြေျကာင့္ျဖစ္တတ္ပါတယ္ လုိ ့ဆိုပါတယ္။ အေသးစိတ္ကို အင္တာနက္မွာရွာျကည့္နိုင္ပါတယ္။

ဘေလာ့ရဲ့ အေရာင္

အေရာင္ေတြထဲမွာ အျကိုက္ဆံုးက အနီေရာင္။ နီတာမွ ရဲရဲနီေနတဲ့ အနီ သန္ ့သန္ ့မ်ိဳး။ အနီေရာင္ကိုျမင္ရင္ စိတ္ေတြတက္ျကြလာသလုိ... စိတ္ဓာတ္က်ေနရင္ေတာင္ အနီေရာင္အကၤ် ီ၀တ္လုိက္ရင္ အားျပည့္လာသလုိ။ ဒါေျကာင့္ ဒီဘေလာ့ေလးကို စဖန္တီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ အနီကိုပဲသံုးရင္ေကာင္းမယ္လုိ ့စဥ္းစားမိတယ္။ အနီမရွိေတာ့ အနီးစပ္ဆံုးတူတဲ့ ပန္းေရာင္ရင့္ရင့္ကိုသံုးလုိက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘေလာ့ဆိုတာ အဓိက က စာေရးစာဖတ္လုပ္တဲ့ေနရာ။ မ်က္လံုးကိုအားျပဳျပီး အလုပ္လုပ္ရတာ။ အနီေရာင္ရဲ့စူးရဲမႈနဲ ့ကြန္ျပဴတာကို ျကာရွည္အသံုးျပဳမႈေတြေျကာင့္ ျကာရင္ေတာ့ မ်က္လံုးထိခိုက္နိုင္တယ္ထင္မိတယ္။ ဒါနဲ ့အေရာင္ေလးေတာ့ေျပာင္းဦးမွေပါ့...။
ဘာေရာင္ေျပာင္းရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားလုိက္ေတာ့ ငယ္ငယ္က အကိုတစ္ေယာက္ေျပာတာကို သတိရသြားတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက စာက်က္ေနရင္း စာလုပ္ေနရင္းနဲ ့`မ်က္စိေညာင္းလာျပီ ..´ လုိ ့အကိုေရွ့မွာေျပာမိေတာ့ `သြား.. အိမ္ေရွ့ထြက္ျပီး သစ္ပင္ေတြကိုျကည့္လုိက္.. အေ၀းကသစ္ပင္ေကာ အနီးကသစ္ပင္ေကာ အားလံုးကိုသြားျကည့္´ လုိ ့ေျပာတယ္။ ဘာျဖစ္လို့လဲလုိ ့ ေမးဖူးတယ္။ အကိုက `သစ္ပင္ေတြက စိမ္းတယ္..။ အဲဒီသစ္ပင္ရဲ့စိမ္းစိမ္းစိုစိုအေရာင္ေတြက လူရဲ့မ်က္စိကို ေအးေစတယ္။ အျမင္ျကည္ေစတယ္။ မ်က္လံုးေညာင္းေနရင္ သြားျကည့္.. သက္သာသြားလိမ့္မယ္´လုိ ့ေျပာျပတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိ.. ဘယ္လုိဆိုင္သလဲမသိ..။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း မ်က္လံုးအရမ္းေညာင္းလာရင္ သစ္ပင္ေတြကို လုိက္လုိက္ျကည့္တတ္တယ္။ အကိုေျပာတာ ဟုတ္သလုိလိုေတာ့ရွိသား။ သက္သာတယ္။
ဒါေျကာင့္ မ်က္လံုးကို အသံုးျပဳျပီး ေရးရဖတ္ရအလုပ္လုပ္ရတဲ့ ဒီဘေလာ့မွာ ျကာျကာေရးနိုင္ဖတ္နိုင္ေအာင္နဲ ့ မ်က္လံုး အားစိုက္ရတာသက္သာေအာင္ အစိမ္းေရာင္ကို ေျပာင္းသံုးဖို ့ ဆံုးျဖတ္လုိက္ျပီး အစိမ္းေရာင္ေျပာင္းလုိက္ပါေျကာင္း........။

ရလာဒ္

လြတ္လပ္ခ်င္တဲ့ ငါ
ဘယ္သူ ့အတြက္နဲ ့မ်ား
ကုိယ့္အေတာင္ပံကုိ
ခ်ိဳးခဲ့မိပါလိမ့္ .........။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို တထပ္တထပ္
ရစ္ပတ္မိတဲ့ ျကိုးေတြအတြက္
အလိုမတူဘဲ လက္ခံလုိက္ရတာက
လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းတဲ့ .........။

အျခားတဖက္မွာ
လြတ္ေျမာက္ျခင္းကိုျမင္ေနရေပမယ့္
ဒီသားအိမ္ထဲက
ထြက္လုိ ့မရႏိုင္ေသးဘူး .........။

ဒီ ပိုးတုံးလံုးဘ၀က
လြန္ေျမာက္ခဲ့ရင္လည္း
ေပါ့ပါးတဲ့လိပ္ျပာငယ္
ငါ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္ဦးမလား ...........။

သည္းခံမႈ အတိုင္းအတာ

လူတစ္ေယာက္က ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာထိ သည္းခံနိုင္လဲ....။ ဘယ္လုိအေျခအေနထိသည္းခံနိုင္သလဲ...။ သည္းမခံနိုင္တဲ့အခါ ဘာေတြလုပ္လုိက္ျကသလဲ...။ အဲလုိလုပ္လုိက္ျပီးသြားတဲ့အခါ ဘာေတြျဖစ္သြားျကလဲ...။ ေကာင္းက်ိဳး.. ဆုိးက်ိဳးေတြ...။ အဲ.. သည္းမခံနိုင္လုိ ့ တခုခုလုပ္လိုက္မိတဲ့အခါ ရလာမဲ့ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြကို လက္မခံခ်င္ပဲလက္ခံမိတာမ်ိဳးထက္စာရင္ သည္းခံစိတ္ကို ပိုျကာျကာေမြးနုိင္ေအာင္ လုပ္တာမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ ကုိယ့္ရဲ့သည္းခံႏိုင္မႈ အတိုင္းအတာမေက်ာ္လြန္ခင္ ျကိုတင္သတိေပးတာမ်ိဳး တစ္ခုခုလုပ္နိုင္ရင္ေကာ ပိုမေကာင္းဘူးလား...။ တစ္ခုခုလုပ္မိသြားတဲ့အခါ ကိုယ့္အမွားနည္းသြားေအာင္ေပါ့....။ အဲလုိ ယူဆထားတယ္....။ အဲလုိ ယူဆခဲ့တယ္...။ အဲဒီလုိ အယူအဆရွိတဲ့ သူမရဲ့ ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကေတာ့...................

ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတဲ့ ဒီမိသားစုမွာ ကစားလဲ ညီမနဲ ့ပဲ... သြားလဲညီမနဲ ့ပဲေပါ့....။ သူမ ညီမေလးက အငယ္ေပမယ့္ အျကီးလုိေနခ်င္သည္။ ဆရာလုပ္ခ်င္သည္။ တေန ့ ညီအမနွစ္ေယာက္ ကစားေနျကရင္း ထံုးစံအတိုင္း ျငင္းခုန္ရင္း ရန္ျဖစ္ျကေလသည္။ ညီမေလးက တတြတ္တြတ္ႏွင့္ ေျပာလို ့မျပီး.... အမွန္ေတာ့ အစ္မရဲ့ အေလွ်ာ့ေပးမႈနဲ ့အေခ်ာ့ကိုခံခ်င္တာပါ....။ ခက္တာက အစ္မလုပ္သူက ေဒါသျကီးသည္။ တခုခုဆိုေဒါသက အရင္ထြက္တတ္သည္။ မေကာင္းေသာအက်င့္ပင္။ ဒါေပမယ့္ သူမမွာ အဲဒါေလးကို ထိန္းနိုင္ဖို ့ေကာင္းေသာ အက်င့္တခုပါလာသည္က သည္းခံျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေဒါသထြက္ေနေပမယ့္ သည္းခံနိုင္ေအာင္လုပ္သည္။ အတတ္နိုင္ဆံုး သည္းခံနိုင္ေအာင္ျကိုးစားသည္။ ဘာမွ်ျပန္မလုပ္မိေအာင္ ထိန္းသည္။ ေဒါသစိတ္ကို အတတ္နိုင္ဆံုး ခ်ဳပ္တည္းတတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမ အတြက္ ထိုအရာက ကန္ ့သတ္ခ်က္ႏွင့္။ အတိုင္းအတာႏွင့္။ အတိုင္းအတာေက်ာ္လြန္သြားလွ်င္ သူမ သတိေပးတတ္သည္။ တခုခုမလုပ္မိေအာင္ျဖစ္သည္။ ညီမေလးကလဲ တတြတ္တြတ္နွင့္ေျပာလုိ ့ကမျပီးနုိင္.. သူမေက်နပ္အေျကာင္းေျပာေနဆဲ....။

" နင့္ကိုငါထပ္မေျပာနဲ ့ေတာ့လုိ ့ေျပာေနတယ္ေနာ္ "
" ေျပာမွာပဲ... နင္က .......... "
" နင့္ကိုိတိတ္လုိ ့ေျပာေနတယ္ေနာ္ ... ငါစိတ္တိုလာျပီ "
" ဘာျဖစ္လဲေျပာေတာ့... "
" နင္ထက္ေျပာရင္ ငါတခု ခုလုပ္မိေတာ့မယ္ေနာ္ " ပထမ တစ္ခါ သတိေပးလုိက္သည္။
" ေျပာမွာပဲ ဘာျဖစ္လဲ... "
" ငါ့ကိုမေျပာနဲ ့လို ့ေျပာေနတယ္ေနာ္.. ငါတကယ္တခုခုလုပ္မိေတာ့မယ္ေနာ္ " ဒုတိယ တစ္ခါ သတိေပးျခင္းျဖစ္သည္။
" နင့္ကိုေျကာက္ရမွာလား ဘာျဖစ္လဲ ေျပာမွာပဲ... "
" ေအး ေနာက္တခါထပ္ေျပာရင္ ငါတကယ္လုပ္ျပီနင့္ကို " တတိယ အျကိမ္ျဖစ္ေလသည္။
" ေျပာတယ္. ေျပာတယ္.. "
ထုိေနာက္တြင္ေတာ့.........
" အား.................. အီးးးး ဟီးးးးး " အငယ္မေလး၏ ငိုသံ...။
မီးပူတိုက္ေနရာမွ သူမတို ့အေမ ေရာက္လာေလသည္။
" ဟယ္ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ တိတ္.. တိတ္... အျကီးမ နင္ကေလ ကိုယ့္ညီမကို.... "
သူမ အနားမွာရွိေသာ သနပ္ခါးျခစ္သည့္ သစ္သားသြားပြတ္တံျဖစ္ေပါက္လုိက္ျခင္းပင္။ နဖူးတဲ့တဲ့ကိုသြားမွန္သျဖင့္ ဘုထြက္လာေလသည္။
" ဘာလုိ ့လုပ္တာလဲ?????? ကုိယ့္ညီမကို... နင္ကေလ ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား...... "
" သူ ့ကိုမေျပာနဲ ့လုိ ့ေျပာသားပဲ... ေျပာရင္လုပ္မယ္လုိ ့ေျပာေသးတာပဲ... သူကဆက္ေျပာတာကို...... "
ထို ့ေနာက္တြင္.......
သူမ အရိုက္ခံလိုက္ပါေလသည္။

သို ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိေတာ့ ထိုအက်င့္က မေပ်ာက္ေသး။ မလုပ္ခင္ျကိုျကိုေျပာတတ္ခ်င္းနွင့္ စကားကုန္သြားလွ်င္ လက္ပါလာျခင္းက ေကာင္းျခင္းလား မေကာင္းျခင္းလားေတာ့မသိ။ သူမကေတာ့ မေျပာဘဲ တစ္ခုခုလုပ္လုိက္ျခင္းထက္ ေျပာျပီးမွ တစ္ခုခုလုပ္လုိက္ျခင္းကို ယခုတုိင္ စြဲေနဆဲ.........။

ထင္တဲ့အတို္င္းေလးပဲ ေျပာမိတာ

ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္အပ်က္ေလးတခုပါ။ ခုထိမွတ္မိေနတုန္း။ ကေလးအေတြးနဲ ့ေျပာလုိက္ေပမယ့္ အဲဒီအေတြးက မွန္ကန္တယ္ဆိုတာ ကုိယ္ဘာသာယံုျကည္တယ္။ ခုခ်ိန္ထိလက္ခံေနဆဲ......။

တေန ့...။
အိမ္ကို အေမ႔ေမာင္ ဦးေလးတို ့မိသားစု လာလည္ျကတယ္။ စကားေတြေျပာေနျကရင္းက ဘယ္ကဘယ္လုိ ဆက္စပ္သြားတယ္မသိ.. အေဒၚက အေမကိုေျပာတယ္။ သူ ့သမီးကေျပာတယ္တဲ့ (သူ ့သမီးဆိုေတာ့ ကိုယ့္အမ ၀မ္းကြဲေပါ့ ) ျကီးလာရင္ေယာက်ာ္းမယူဘူးတဲ့။ ပိုက္ဆံရွာျပီး မိဘကိုပဲလုပ္ေကြ်းမယ္တဲ့။ အေမက ေကာင္းတာေပါ့။ လိမ္မာတာေပါ့ လုိ ့ေျပာေရာ။ ဒါပဲလား မထူးဆန္းဘူးလို ့ ထင္မွာေပါ့။ မဟုတ္ဘူး။ အေဒၚကအဲ့မွာတင္ရပ္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သူကဆက္ျပီး အငယ္မေလး (ကိုယ့္ ညီမ) ကေကာတဲ့။ အငယ္မက အိမ္မွာ လူျကီးေတြ စကားကို ကိုယ့္ထက္ပိုနားေထာင္တယ္လုိ ့ေျပာလုိ ့ရတယ္။ လူျကီးအျကိုက္ေျပာတတ္တယ္။ သူက အင္း မယူဘူးတဲ့။ အမလိုပဲေနမယ္ေပါ့ ေျပာတာ။ လူျကီးေတြရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း လိမ္မာလုိက္တာ ေပါ့။ ဒါနဲ ့တင္မရပ္ေသးဘူး။ ကုိယ္တေယာက္ထဲ က်န္တယ္ဆိုေတာ့လဲ မွ်တေအာင္ကိုယ့္ကိုပါ အဲဒီလုိေမးတာေပါ့ေလ။ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္လာျပီေလ..... အေျဖကရွင္းရွင္းေလးပဲေပးလုိက္တယ္
မ သိ ေသး ဘူး
လူျကီးေတြက ဘာကိုမသိေသးတာလဲတဲ့ ျပဴးျကည့္ျပီးေတာ့။ ေအာ္ ယူ မယူ မသိေသးဘူး.. မေသခ်ာေသးဘူးလုိ ့ေျပာတာ လုိ ့ ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။
အဲဒီေတာ့..... အဲဒီေတာ့.... အေမက လူေရွ ့သူေရွ ့ မွာအဲလုိေျပာရမလားဆိုျပီး အျကီးမက ဘာ.. ဘာ.. ဘာ.. ဆုိျပီးေျပာေတာ့တာေပါ့။ ဘယ္လုိေျပာမလဲ အဲဒီတုန္းကငယ္ေသးတာဆိုေတာ့ သူတို ့စိတ္ထဲမွာနဲနဲျကီးလာတာနဲ ့ က်ိန္းေသေယာက်ာ္းယူေတာ့မွာပဲ ေသခ်ာထိန္းမွ ေကာင္းေကာင္းဆံုးမမွလို ့ ေတြးမိလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူး။ ခုမွစဥ္းစားမိတာပါ။ အဲတုန္းကေတာ့ ဒါေလးေျပာတာဘာမွားလုိ ့လဲ ဒါလဲဆူတာပဲလို ့ေတြးမိတာ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းထဲကေတြးမိတာက မနက္ဖန္မွာေတာင္ ဘာျဖစ္မလဲမေျပာနိုင္တာ.. အေ၀းျကီးလုိေသးတဲ့ ေယာက်ာ္းယူဖုိ ့မယူဖို ့ကို ဘယ္လုိေသခ်ာမႈမ်ိဳးနဲ ့ေျပာနိုင္တာလဲ... ယူမယ္လုိ ့ေျပာျပီး မရနိုင္ေသးတာေတြရွိသလုိ မယူဘူးလုိ ့ေျပာျပီး ယူသြားတဲ့လူေတြလဲေတြ ့ေနရတာ... အဲဒီေတာ့ မယူဘူးလုိ ့ေျပာျပီးမွ ယူသြားရင္ ... သူမ်ားေတြကေျပာျကမွာ ေတြ ့လားေျပာတုန္းကေတာ့ မယူဘူးနဲ ့ခုေတာ့ယူတာပဲ ဆုိျပီး... အဲ ယူမယ္လုိ့ေျပာျပီး မယူျဖစ္ရင္လဲ ေျပာျကမွာပဲ လူေတြက.. ေတြ ့လားလုိခ်င္လြန္းလုိ ့ယူမယ္လုပ္ေနတာ ခုထိကိုမရနိုင္ေသးဘူး ျကည့္ပါလား ဆုိတာမ်ိဳး အေျပာခံရမွာ... ငါလဲဘယ္လုိလုပ္သိဦးမွာလဲ....အဲဒီေတာ့ မေသခ်ာေသးတာကို မေသခ်ာေသးဘူးလုိ ့ ေျပာတာပဲေကာင္းတယ္လို ့... အဲလုိေလးပဲေတြးမိတာပါ.... အဲလုိေလးပဲေတြးမိတဲ့အတုိင္းေျပာလုိက္မိတာပါ...။
အမွန္တုိင္းေလးေျပာလုိက္မိတာပါ....။
ဒါေပမယ့္
အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဆူခံလိုက္ရတယ္.....။
ဒါေပမယ့္
ခုခ်ိန္ထိေတာ့ အဲဒီလုိေျပာေနတုန္းပဲ....။
ဒါေပမယ့္
ငါ့လုိပဲအပ်ိဳျကီးလုပ္ျက ငါနဲ ့တူတူေနလို ့ေျပာတတ္တဲ့ အပ်ိဳျကီးအေဒၚရဲ့ကေလးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ျကီးလာျပီ။ း)
အပ်ိဳျကီးပဲလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အမကလည္း ဘယ္အသက္အရြယ္ထိမွမရရင္ အပ်ိဳျကီးလုပ္မယ္လုိ ့ လစ္မစ္ေျပာင္းလာျပီ။ း)

တကၠသီလာ ေက်ာင္းေတာ္မွာ (၁)

ကုိယ့္ဘေလာ့ေလးမွာ ဘာတင္ရင္ေကာင္းမလဲလို ့စဥ္းစားတုန္း မေနာ္ရဲ့ဘေလာ့ေလးမွာ တကၠသိုလ္အေျကာင္းေလး ေရးထားတာေတြ ့ ေတာ့ တကၠသိုလ္တက္တုန္းက မေမ့နိုင္တဲ ့ အေျကာင္းေလးေတြ ေရးမယ္စိတ္ကူးမိတယ္
၁၀ရက္ဘဲတတ္ရတဲ့ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္မွာ သူမ်ားေတြဘယ္လုိေပ်ာ္ခဲ့တယ္ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူးဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာမသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ေလးေတြကေတာ့ ကိုယ္ေတြအတြက္ ျပန္ေတြးလုိက္တိုင္း ျပန္ေျပာျဖစ္တိုင္း မေမ့နိုင္စရာေတြပါ။ ကိုယ္အပါအ၀င္သူငယ္ခ်င္းေတြက ၇ေယာက္ရွိတယ္။ မိန္းကေလးျကီးပဲေပါ့....။ အနီးကပ္ ၁၀ရက္ နီးလာျပီဆိုတာနဲ ့အားလံုးက လႈပ္လႈပ္ လႈပ္လႈပ္နဲ ့ဖုန္းနဲ ့ အလုပ္ေတြရႈပ္ျကပါျပီ။ ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မယ္ေနာ္.... ဘယ္ေန ့သြားရမွာ..... ဘယ္အခ်ိန္သြားျကမလဲ....... ဘယ္မွာစုျကမွာလဲ...... သူေကာသိလား..... နင္ေျပာလုိက္ဦး........ ငါ့ကေတာ့ဘယ္သူကိုေျပာျပီးျပီ.... စသည္ စသည္ျဖင့္ အေရးျကီးေသာကိစၥမ်ားစြာကို ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ညွိႏႈိင္းျကေလသည္ေပါ့။ ၁ေယာက္သိျပီး ၁ေယာက္မသိမွာစုိးလုိ ့ ဆိုျပီး ၇ေယာက္ျပည့္ေအာင္ လွည့္ျပီးဖုန္းေတြဆက္ျကရတာ အေမာ။ အမွန္က သိျပီးသားဆိုတာကို အားလံုးနားလည္ပါတယ္။ က်ဴရွင္မွာလဲေတြ ့ေနျက။ တမင္ကုိဖုန္းဆက္ျကတာ ငါေျပာတယ္ေနာ္ သတိေပးတယ္ေနာ္ ဆိုတာမ်ိဳး သိေအာင္။ း)
အဲဒီလုိနဲ ့ေက်ာင္းသြားရမယ့္ေန ့ကိုေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြမွာ အက်င့္ရွိတယ္။ ၁၀နာရီသြားမယ္ဆိုရင္ ၉နာရီသြားမယ္လုိ ့ ေျပာ။ မဟုတ္လုိ ့ကေတာ့ ၁၁နာရီမွဘဲ ထြက္ျဖစ္တယ္။ ၁နာရီေလာက္ျကိုခ်ိန္းရတယ္။ အဲ့လုိအက်င့္ေတြကေကာင္းျကတာ။ း) အျမဲစု ျဖစ္ျကတဲ့ေနရာကေတာ့ ေရႊဘံုသာလမ္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ့အိမ္မွာ။ သူ ့အိမ္က ကားနဲ ့သြားရင္သြား။ မသြားရင္ေတာ့ တျခားသူေတြရဲ့ကားနဲ့သြား။ တေယာက္တလွည့္စီေပါ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ကေတာ့ သူ ့အိမ္ကကားနဲ ့ပဲ သြားျကတာမ်ားတယ္။ ပါပေလကာ မဟုတ္ရင္ေတာင္းေအစ့္ နဲ ့သြားတာေပါ့။ ဒီလူအုပ္ကို တင္ဖို ့ဒီလုိကားနဲ ့မွအဆင္ေျပမွာေလ။ မေကာင္းတာကေတာ့ သူ ့အိမ္ ကကားနဲ ့သြားရင္ သူ ့အေဖက စိတ္မခ်လို ့ဒါရိုက္ဘာနဲ ့လႊတ္တာ။ း( တျခားလူေတြရဲ့ကားနဲ ့ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္တုိင္ေမာင္းလို ့ရေပမယ့္ ျကပ္သိပ္ျပီးထုိင္ရတာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါလဲေပ်ာ္စရာပါ။ း) ျကပ္ျကပ္သိပ္သိပ္မွာ စျကေနာက္ျက ရယ္ျကေမာျက။ ေဘးက ကားေတြျကည့္သြားလည္း ဂရုမစိုက္ျကပါဘူး။ မျကည့္ဘဲေနမလား။ ဆလြန္းကားနဲ ့သြားတဲ့ရက္ဆို လူက၇ေယာက္။ အားလံုးက ညွပ္ညွပ္ေသးေသးေလးေတြ မဟုတ္ျကဘူး။ ေနာက္မွာ ၄ေယာက္။ ေရွ ့မွာ ၃ေယာက္။ ေရွ ့မွာ ၃ေယာက္ထုိင္တာ ေမာ္ေတာ္ပီေကေတြ ့ရင္ဖမ္းမွာစိုးလို ့ ျမင္တုိင္း ေရွ ့ကတေယာက္က ေမွာက္ေမွာက္ျပီး ၀ပ္ေနရတယ္။ း) ဘယ္သူ ့ ကားနဲ ့သြားသြား တလမ္းလံုး စကားေတြေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလုိေျပာရင္း ( ေတာ္ေသးတာက ကားေမာင္းတဲ့ ဒါရုိက္ဘာ ဘျကီးက နားနဲနဲေလးလို ့ း) ) မီးပြိဳင့္မွာ ဘဲဥျမင္မွာစိုးလို ့ေမွာက္ေနတာကို ေဘးက ကားေတြက အထူးအဆန္းလိုျကည့္ရင္းနဲ ့ ေရာက္လာပါျပီ ထိန္ထိန္သာျပီးေတာက္ပေနတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္မဟာကို (အမွန္က ေနပူပူဖုန္ထူထူမွာ ကြင္းသလင္းထဲ ဧပရယ္ေနေရာင္က ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူေနတာ အဲဒီေတာ့ ေတာက္ပေနတာေပါ့ ) း)
ပထမဆံုးေက်ာင္းစတတ္တဲ့ေန ့မွာေတာ့ အလုပ္ေတာ္ေတာ္ရႈပ္ျကတယ္။ အရင္ဆံုးေက်ာင္းသားကဒ္ထုတ္ဖို ့ကို တန္းဆီရ တုိးရ ေစာင့္ရနဲ ့။ မမ ေတြကလဲ ဆင္မ ယဥ္သာေျခတစ္လွမ္း ကုေဋတစ္သန္းႏႈန္းနဲ ့လုပ္ျကတာဆိုေတာ့ ကုိယ္ေတြလုိ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနတဲ့သူေတြအဖို ့ ေတာ္ေတာ္သည္းခံရပါတယ္။ ဒါေလးရမွ စာေမးပြဲေျဖလုိ ့ရမွာကိုး။ ျပီးတာနဲ ့ကန္တင္းကို ေျပးျကေတာ့တာပဲ။ သမုဒၵရာ၀မ္းတစ္ထြာက ျပည့္သြားျပီဆိုေတာ့မွ စာသင္ေဆာင္ကိုရွာျပီး ခ်ီတတ္ျကတာ။ အခန္းထဲမွာလဲ ၂ ခ်ိန္ ၃ခ်ိန္ေလာက္ ထုိင္ရေသးတာေနာ။ စ စ တက္ခ်င္းေန ့ဆိုေတာ့ က်ဴရွင္မွာ သင္ျပီးသားေပမယ့္လဲ စာအုပ္ေတြ စာရြက္စာတမ္းေတြက ၀ယ္ျကေသးတယ္။ အမွန္က သူမ်ားေယာင္လုိ ့လုိက္ေယာင္တာ။ မ၀ယ္လဲရတာကို။
အဲဒီလုိနဲ ့ပဲ ထမင္းစားခ်ိန္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ျပီသြားရင္ေတာ့ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္ဖို ့ မစဥ္းစားနဲ ့ေတာ့။ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းကန္တင္းက လူရႈပ္တယ္။ ထုိင္စရာမရွိလုိ ့ ဟုိဆုိင္သြားလုိက္ ဒီဆိုင္ပဲ၀င္ရမလားလုပ္လုိက္နဲ ့ေယာင္ျခာျခာျဖစ္ဖူးတာ။ ဒါနဲ ့ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ေက်ာက္တန္းေရလယ္ဘုရားဘက္က ထမင္းဆိုင္ကိုသြားျကေရာ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ကားနဲ ့ ပဲေပါ့။ ေအးေအးေဆးေဆးစားလုိ ့ရတယ္။ ေဘးဘက္မွာက ေရေတြနဲ ့ ျကည့္လုိက္ရင္ ေရလယ္ဘုရားနဲ ့ေကာင္းမွေကာင္း။ အဲ့ဒါကေက်ာက္တန္းထိဆိုေတာ့ နည္းနည္းေ၀းတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္းနဲ ့ေက်ာက္တန္းျကားမွာရွိတဲ့ အုန္းေတာကို သြားျကတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြက အုန္းေတာလုိ ့ ေခၚလုိ ့ သူ ့နံမယ္ကဘာလဲေတာ့မသိဘူး။ အဲ့ဒီေနရာေလးက ေအးေဆးတယ္ လူရွင္းတယ္ ျပီးေတာ့ သူက ဆည္လုိ ေရကန္ျကီးရဲ့ေဘးမွာ အုန္းပင္ေလးေတြနဲ့။ အုန္းပင္ျကီးေတြ အုန္းပင္ေလးေတြျကားမွာ စားပြဲေလးေတြခင္းထားတယ္။ ဒန္းေလးလဲထားထားေသးတာ။ ဧပရယ္ေနပူပူမွာ အဲဒီေနရာေလးက ကန္ကိုျဖတ္တိုက္လာတဲ့ေလနဲ ့ အုန္းရိပ္ေတြေျကာင့္ ေတာ္ေတာ္ကိုေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေလးပါ။ စားျကေသာက္ျက ေနာက္ျကေျပာင္ျကနဲ့ ေတာ္ေတာ္ေအးခ်မ္းတာ။ ၁ခုပဲ.. ဗိုက္အရမ္းဆာေနရင္ေတာ့ မသြားတာပဲေကာင္းတယ္။ ခ်က္တာအားျကီးျကာ။ လူလဲ အဲေလာက္မရွိဘဲ။ အဲဒီမွာ စားေသာက္လုိ ့ျပီးသည့္သကာလမွာ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကို ေရးဆြဲ တင္သြင္း အဆိုျပဳ ျပင္ဆင္ ေထာက္ခံ စသည္ စသည္မ်ားကို အမ်ားသေဘာတူ ဆႏၵခံယူျကေလသည္။
တေန ့တေနရာ အလွည့္က်သြားလုိက္တာ ဒဂံုစင္တာ... ပုလဲကြန္ဒို.... တိုင္းရင္းသားေက်းရြာ.... တိရစာၱဥယ်ာဥ္.... ရႈခင္းသာ..... ျမကၽြန္းသာ..... အင္းယား..... ေရႊတိဂံု.... က်ိဳက္ေခါက္.... ဘယ္မွသြားစရာမရွိရင္ ဘာမွမရွိတဲ့ေနရာမ်ိဳးေတာင္ ေျခဆန္ ့ျကပါသည္။ စားျပီးမွသြားျကတာရွိသလုိ သြားျပီးမွ စားျကတာလဲရွိရဲ့။ ေက်ာက္တန္း အုန္းေတာမွ အစ feel 3 ...... million coin... ေအာင္သုခ.... YKKO.... ေရႊပုဇြန္... လမ္းမေတာ္ ၁၃လမ္း ဆီခ်က္ဆိုင္...... ေရႊေတာင္တန္းေျကးအိုး..... မိန္းကေလးေတြ အဲဒီေလာက္ေတာင္ စားျကလားလုိ ့မထင္နဲ ့။ ဥပမာအေနနဲ ့ ၁၃လမ္းမွာစားရင္ အနည္းဆံုးတေယာက္၂ပြဲ ဆီခ်က္ ေကာ္ရည္ ဖက္ထုတ္ ၁ေယာက္ ၁ပြဲ အျပင္ ဘဲေသြးသုတ္ ျကက္သားသုတ္ အူသုတ္ ၁ေယာက္၁ပြဲ။ အဲဒီဆုိင္နားက အေအးဆိုင္မွာ အေအး ဒိန္ခ်ဥ္က ၁ေယာက္ ၁ခြက္။ ဒီျကားထဲ ၂ေယာက္ ၁ပြဲ ထက္မွာတာကရွိေသးတယ္။ ပန္းကန္ေတြပံုေနလုိ ့ ေဘးစားပြဲေတြကေတာင္ျကည့္တယ္ ဟားဟား...။ ဒါေပမယ့္ မရွက္ပါဘူး ကုိယ့္ပိုက္ဆံကုိယ္ေပးျပီး ကုိယ့္ဗိုက္ထဲကို္ယ္ထဲ့တာပဲေနာ....။ မနက္ေက်ာင္းလာ ေန ့လည္ ေလွ်ာက္သြား ေလွ်ာက္စား ညေနျပန္ ေအးခ်မ္းပ ဘ၀ေလးက။ ညေနမျပန္လုိ ့ေတာ့မရဘူးေလ။ ေက်ာင္းက ညထိမွမရွိတာကိုးေနာ... း) တခ်ိဳ ့အိမ္က အဲလုိသြားတယ္ဆိုတာေတာ့သိတယ္ေလ။ တခ်ိဳ ့အိမ္ေတြက မသိဘူး။ ဒါေျကာင့္မိုးခ်ဳပ္သြားရင္ ဆူခံရမွာ ဆိုေတာ့ အားလံုးညေန ၅နာရီ ၆နာရီဆို ျပန္ျကတာေပါ့။ း) အဲ အဲ အဲဒီလိုသြားတာကို ဒရိုက္ဘာ ဘျကီးကို ျကိုပိတ္ထားရတယ္။ ထမင္းေကြ်းျပီးေတာ့ ဟီးဟီး မေကြ်းလုိ ့ လဲမျဖစ္ဘူးေလ သူလဲ တေနကုန္ ဒီ အုပ္စုေနာက္လိုက္ပို ့ ေနရတာ။ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အေဖက ဘျကီးကိုျပန္ျပန္ေမးတာ။ သူတို ့ေတြ ဒီေန ့ဘယ္သြားျကလဲေပါ့။ သူ ့အေဖအေျကာင္းသိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ဘျကီးကိုေက်ာင္းမွာပဲ လုိ ့ေျပာခိုင္းထားျပီးသား။ း) မိန္းကေလး ၇ေယာက္ေပါင္းျပီး ေလာင္းေက်ာ္ခဲ့တာ။ ျပန္ေတြးျကည့္ရင္ သူမ်ားေတြရဲ့ တကၠသိုလ္ဘ၀နဲ ့ယွဥ္ရင္ ေပ်ာ္ဖို ့ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းမယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အုပ္စုနဲ ့ကိုယ္ ေဘာင္ထဲကေန လြတ္လပ္စြာေပ်ာ္ခဲ့ျကတယ္... မဟုတ္တာ ဘာမွမလုပ္ခဲ့ျကဘူး ဆုိတာနဲ ့တင္ ေက်နပ္တယ္။

အလွည့္

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကုိယ္စား ............ ။

ငါးစာ

ထို သူသည္
သူ ့ႏွလံုးသား သူျပန္မွ်ားဖို ့တဲ့
ငါ့ ကို
ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ တပ္ခဲ့ ........
ထိုအခါ
လွ ပ ျကြ ရြ စြာ ဆင္းသက္လာလိုက္တာ
စကားလံုးေတြ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး
ငါ့ မွာေတာ့ ...........
ငါ့ မွာေတာ့ေလ ........... ။

haiku

cool breeze plays your hair,

snow seems like fall from heaven,

foggy morning scenes.

haiku

for u to calm down,

wash out when ur feeling’s down

by lively laughing

haiku

come n play with me,

on the colorful bridge there,

built by rains n sun.

haiku

Phoenix won’t b dead,
still alive, just like my love
even though u’ve killed

haiku

snowy foggy night

Santa’s coming to give gifts

children’s eyes light up

haiku

Outside is raining

Quarantine by isolate,

damp, cold feeling now

haiku

deeper than the sea
unrequited love is real
yet, neglect returned

haiku

life is a drama

play me, fool me then kill me

as the cast u’ve done

haiku

sad, glad, love, hatred

feel all of these through the life

finally, nothing.

Untitled

ျကပ္ကုန္း

မ်က္ႏွာဖံုးတက္ ရနံ ့မ်ား

ပုပ္အက္အက္ရနံ ့တစ္ခု

ငါ ခံစားမိရ

ဒါေပမယ့္ သူတို ့က

ဒီရနံ ့ျကိုက္မွ

လူစဥ္မွီသတဲ့

ေဟ့ ဒီမွာ

ငါ - လူစဥ္မမွီခ်င္ေန

သကာမ်က္ႏွာဖံုးေအာက္က

အပုပ္စား သတၱ၀ါေတြရဲ့ အနံ ့

ငါ ေအာ္ကလီဆန္လြန္းလို ့။ ။